Wysiłkowe nietrzymanie moczu

Wysiłkowe nietrzymanie moczu to jeden z najczęstszych rodzajów nietrzymania moczu. Choć dotyka także mężczyzn, przydarza się głównie kobietom. Do wysiłkowego popuszczania moczu dochodzi pod wpływem nagłego wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, co ma związek z wysiłkiem. Pacjentki podkreślają, że nie czują wcześniej parcia na pęcherz. Mimowolny wyciek moczu jest po prostu niespodziewany i nie do opanowania, co ma związek z nieprawidłowym mechanizmem zamknięcia cewki.

Przeczytanie tego tekstu nie zajmie Ci wiele czasu: może 4, maksymalnie 5 minut. Dowiesz się jednak dzięki niemu wielu ważnych rzeczy, które być może pozwolą Ci szybko rozpoznać u siebie prawdopodobieństwo występowania wysiłkowego nietrzymania moczu, zrozumieć istotę problemu i podjąć leczenie:

• jakie są (nie) typowe objawy wysiłkowego nietrzymania moczu

• jak dzielimy wysiłkowe nietrzymanie moczu ze względu na stopień nasilenia
• jakie są przyczyny wysiłkowego nietrzymania moczu

• jakie są czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu

• jaki jest przebieg diagnozowania wysiłkowego nietrzymania moczu

• jak leczy się wysiłkowe nietrzymanie moczu

• w jaki sposób możesz sobie doraźnie pomóc, jeśli masz nietrzymanie moczu.

Objawy wysiłkowego nietrzymania moczu

Wysiłkowe nietrzymanie moczu kobiety często uważają za problem przypisany do ich wieku, a więc do okresu po menopauzie, kiedy poziom hormonów spada, a mięśnie dna miednicy nie są już tak sprawne, jak jeszcze kilka czy kilkanaście lat wcześniej. Tym samym epizody nietrzymania traktują jako normlane zjawisko.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu początkowo oznacza popuszczenie zaledwie kilku kropel, jak wspomniałyśmy wcześniej, właśnie podczas wysiłku. To może się zdarzyć na przykład kiedy kichasz lub kaszlesz, albo nagle wybuchasz śmiechem lub uprawisz sport.

Z czasem jednak problem przybiera na sile i epizody zdarzają w zasadzie bez konkretnej przyczyny.

Jeśli zastanawiasz się, czy nietrzymanie moczu dotyczy także Ciebie, wypełnij nasz test, który pozwoli Ci sprawdzić, na ile prawdopodobne jest, że zmagasz się z zaburzeniami statyki narządów miednicy mniejszej, częstą przyczyną nietrzymania moczu. Nie zastąpi oczywiście specjalistycznej diagnozy, ale jest spora szansa, że jego wyniki zmobilizują Cię do działania.

Stopnie wysiłkowego nietrzymania moczu

Jak wspominałyśmy wcześniej, najprościej tłumacząc, wysiłkowe nietrzymanie moczu ma miejsce, kiedy w Twojej jamie brzusznej wzrasta ciśnienie.

W zależności od sytuacji, w której dochodzi do wycieku moczu, zaburzenie określa się jako I, II lub III stopnia, co pozwala sklasyfikować problem:

• wysiłkowe nietrzymanie moczu (WNM) I stopnia – do wycieku moczu dochodzi w pozycji stojącej, kiedy na przykład śmiejesz się lub kichasz, albo intensywnie kaszlesz

• WNM II stopnia – moczenie się zdarza się również przy średnim wysiłku fizycznym, a więc choćby wtedy, gdy uprawiasz sport – biegasz lub kiedy czy dźwigniesz coś ciężkiego

• III stopień wysiłkowego nietrzymania moczu – pozycja nie ma znaczenia, do wycieku dochodzi niezależnie od niej i to nawet przy niewielkim wzroście ciśnienia w jamie brzusznej.

Więcej na ten temat przeczytasz tutaj.

Czy istnieje prawdopodobieństwo, że wysiłkowe nietrzymanie moczu dotyczy także Ciebie?

Wiele kobiet, które zmagają się z wysiłkowym nietrzymaniem moczu, zupełnie nie zdaje sobie z tego sprawy.

Jak to możliwe?

Kobiety, które rodziły, popuszczanie pod koniec ciąży i  po porodzie uważa za naturalne zjawisko, które z czasem powinno ustąpić samo. Tym bardziej, jeśli dziecko miała słuszną wagę, a poród był długi i trudny, bądź z użyciem narzędzi.

Panie po menopauzie epizody popuszczania biorą za naturalna konsekwencję spadku hormonów i znak upływającego czasu. Wychodzą z założenia, ze w pewnym wieku popuszczanie jest normalne.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu – nawet jeśli oznacza zaledwie kilka kropli i przydarza się rzadko, nie jest normalne. I wymaga jak najszybszego podjęcia leczenia. Im później zaczniesz działać, tym bardziej problem się pogłębi i tym więcej czasu będzie trwało leczenie.

Jakie są przyczyny wysiłkowego nietrzymania moczu

Wysiłkowe nietrzymanie moczu to problem głównie kobiet. Mężczyzn dotyka znacznie rzadziej.

Predysponują nas do tego:

• budowa anatomiczna

• przebyte ciąże
• porody (celowo nie piszemy, ze przede wszystkim porody drogami natury, ale o tym później)

• menopauza,

ale także na przykład ciężka praca fizyczna i uprawianie sportu.

Poród przez cesarskie cięcie nie chroni kobiety przed rozciągnięciem mięśni dna miednicy, które podtrzymują Twoje narządy na prawidłowej wysokości. Do ich osłabienia dochodzi przez cały okres ciąży, nie tylko w trakcie wysiłku porodowego. Choć oczywiście w przypadku porodu sn istnieje ryzyko na przykład ich naderwania.

Problem wysiłkowego nietrzymania moczu dotyczy także osób otyłych. Nadmiar tkanka tłuszczowej, który mięśnie dna miednicy muszą dźwigać, obciąża je jak sztanga. Wysiłkowym nietrzymaniem moczu zagrożone są także Panie, które zmagają się na cukrzycą lub przeszła radioterapię.

Niestety także wiek działa na niekorzyść kobiet. W okresie menopauzy dochodzi do spadku hormonu estrogenu, co osłabia struktury dna miednicy.

Specjaliści wymieniają dwie główne przyczyny wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu, które związane są z uszkodzeniem mechanizmów odpowiedzialnych za zamykanie cewki moczowej.

Pierwszym jest wzmożona ruchomość szyjki pęcherza moczowego spowodowana niedostatecznym podparciem przez dno miednicy mniejszej. Prowadzi to do zaburzenia transmisji ciśnienia brzusznego, a co za tym idzie do mimowolnego wycieku moczu. To tak zwane anatomiczne wysiłkowe nietrzymanie moczu.

Drugim typem uszkodzenia jest niewydolność mechanizmu zwieraczowego cewki moczowej, na przykład wskutek uszkodzenia go w trakcie operacji (typ zwieraczowy).

Zarówno pierwszy, jak i drugi typ związany jest z osłabieniem mięśni dna miednicy.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu – czynniki ryzyka

Istnieje szereg czynników ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu. Do najczęściej wymienianych należą:

• poród wywołany oksytocyną
• porody naturalne
• poród po 42. tygodniu ciąży
• otyłość
• palenie papierosów
• zaparcia
• ciężka praca fizyczna
• zawodowe uprawianie sportu
• przewlekłe choroby przebiegające z kaszlem
• zabiegi i operacje uroginekologiczne.

Przygotowując się do wizyty u specjalisty przejrzyj naszą listę. Zastanów się, czy któryś z wymienionych czynników nie dotyczy właśnie Ciebie. Swoje wnioski i spostrzeżenia spisz, a następnie przekaż je lekarzowi. Ułatwi to postawienie trafnej diagnozy.

Jak diagnozuje się wysiłkowe nietrzymanie moczu

Podczas pierwszej wizyty jednym z głównych zadań prowadzącego Twoje leczenie specjalisty jest zebranie szczegółowego wywiadu.

Niektóre pytania mogą wydać Ci się krępujące, ale pamiętaj, że służą one trafnemu zdiagnozowaniu przyczyny nietrzymania moczu. Postaraj się wiec odpowiadać szczerze i jak najbardziej szczegółowo.

Możesz się wspomóc, prowadząc tzw. dzienniczek mikcji.

Na czym się skupić, aby informacje w nim zawarte były przydatne dla specjalisty?

W dzienniczku (to może być po prostu zwykły zeszyt czy notesik) zapisuj:

✔jak często w ciągu doby oddajesz mocz w sposób kontrolowany

✔jak często przydarzają Ci się epizody popuszczania moczu

✔w jakich pozycjach zdarza Ci się popuścić mocz

✔w trakcie jakich czynności popuszczasz mocz

✔ile płynów w ciągu dobry przyjmujesz (tutaj wlicz także np. zupy)

✔jakich środków chłonnych na nietrzymanie moczu używasz.

Możesz również zanotować, czy w trakcie oddawania moczu lub epizodów popuszczania towarzyszą Ci jakieś odczucia fizyczne.

Odpowiedzi z dzienniczka mikcji będą przydatne podczas wywiadu, natomiast w trakcie wizyty specjalista prawdopodobnie zmodyfikuje go nieco według własnych potrzeb.

Na pierwszą wizytę możesz również zabrać ze sobą aktualne wyniki badań:

• moczu

• krwi
• wyniki badania USG jamy brzusznej (jeśli takie posiadasz).

Warto, abyś spisała także wszystko to, co Cię niepokoi oraz pytania, jakie chciałabyś zadać specjaliście. Podczas wizyty, zestresowana, prawdopodobnie o wielu sprawach zapomnisz. Zanotuj również listę przyjmowanych leków, z ziołowymi włącznie. Specjalista zapyta Cię także o przebyte choroby i leki, jakie przyjmujesz.

Diagnozowanie wysiłkowego nietrzymania

W ramach diagnozowanie wysiłkowego nietrzymania moczu możesz spodziewać się:

• badania brzucha, krocza i miednicy
• badanie ginekologiczne
• testu wysiłkowego (przeważnie jest to test kaszlowy, który pozwala specjaliście określić intensywność ewentualnego wycieku)
• ruchomość ścian pochwy
• a także badania laboratoryjne:
• badania ogólne moczu
• posiew moczu
• USG układu moczowego

W przypadku objawów wysiłkowego nietrzymania moczu specjaliście kierują pacjentki także na badania urodynamiczne. Dzięki nim oceniają czynności zarówno pęcherza jak i cewki moczowej.

Być może zdziwiła Cię informacja, że leczeniem nietrzymania moczu zajmuje się ktoś taki jak fizjoterapeuta uroginekologiczny.

Więcej o tym, kim jest i jak może Ci pomóc, przeczytasz na naszym siostrzanym portalu, FemiZone – W trosce o zdrowie kobiet.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu – metody leczenia

Szukając informacji na temat leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu prawdopodobnie trafiłaś na zupełnie rozbieżne informacje. Do wyboru masz leczenia farmakologicznego, przez leczenie zachowawcze, po operacje. Każda z tych metod warto przedyskutować ze swoim specjalistą. I to zarówno korzyści z podjęcia właśnie tego określonego sposobu leczenia, jak i zagrożenia, które ze sobą niesie.

Leczenie zachowawcze wysiłkowego nietrzymania moczu

To podstawowa metoda, która zalecają specjaliści, zarówno ginekolodzy, jak i fizjoterapeuci uroginekologiczni. Najprościej pisząc, chodzi o ćwiczenia mięśni Kegla, czyli dna miednicy. To grupa mięśni, które odpowiadają za utrzymanie Twoich narządów dna miednicy na prawidłowej wysokości.

W ramach leczenia zachowawczego specjalista może Ci również zalecić zmianę codziennych nawyków i trybu życia. Dzięki temu wyeliminujesz czynniki ryzyka wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu. Stanowi podstawową metodę leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu. Leczenie zachowawcze polega przede wszystkim na zmianie trybu życia, ustabilizowaniu wagi ciała oraz ćwiczeniach tak zwanych mięśni Kegla.

Ćwiczenia mięśni dna miednicy możesz prowadzić w domu. Fizjoterapię zawsze jednak choć rozpoczynaj pod okiem fizjoterapeuty uroginekologicznego i trenuj według jego zaleceń. Fizjoterapeuta nie tylko dobierze właściwe ćwiczenia, ale nauczy cię siły, z jaka powinnaś je wykonywać. I co bardzo ważne – nauczy cię te mięsnie rozluźniać. Trening dna miednicy to nie tylko – jak myśli wiele kobiet, zaciskanie. To także, a może przede wszystkim, zaciskanie mięśni dna miednicy.

Bywa, że specjalista ćwiczenia mięśni dna miednicy łączy z elektrostymulacją.

Bardzo dobre efekty leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu daje pessaroterapią. To nieoperacyjna metoda, która polega na umieszczenie miękkiej, silikonowej kostki w pochwie. Pessar mechanicznie podnosi i podtrzymuje obniżone narządy i w ten sposób zapobiega mimowolnemu popuszczaniu. Jeśli zastanawiasz się, czy pessaroterapia jest metodą leczenia dla Ciebie, zajrzyj tutaj.

Leczenie farmakologiczne

Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu za pomocą farmaceutyków według wielu specjalistów nie przynosi zadowalających efektów. Zwyczajowo zalecane środki zwiększają napięcie zwieracza zewnętrznego cewki. Farmakoterapia wiąże się również z możliwością wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego. Wśród najczęściej występujących wymienia się jak nudności, bóle brzucha czy zaburzenia snu i wzrost masy ciała. Co więcej, ewentualnych efektów pacjentki mogą się spodziewać tylko w okresie przyjmowania leków.

Zdarza się, że na wysiłkowe nietrzymanie moczu pacjentkom przypisuje się hormony, to jest estrogeny. Tego typu terapia ma jednak niską skuteczność.

Leczenie operacyjne

Metoda operacyjna musi zostać dobrana indywidualnie do każdego pacjenta, przede wszystkim na podstawie historii choroby oraz typu wysiłkowego nietrzymania moczu. Skuteczność niektórych operacji jest bardzo wysoka po zabiegu, jednak nietrzymanie moczu może nawracać. W przypadku:

• metod TVT

• sling

• sztucznego zwieracza

oraz operacji Burcha, uznawanych za najskuteczniejsze, szansa na całkowite wyleczenie (bez nawrotów) wynosi około 85%.

Metody operacyjne to ostateczność, jednak konieczna w wielu przypadkach wysiłkowego nietrzymania moczu III stopnia. Podczas konsultacji z lekarzem z pewnością warto zapytać o wszystkie możliwe i najbardziej skuteczne metody leczenia.

Jak możesz sobie radzić z wysiłkowym nietrzymaniem moczu

Kobiety cierpiące na wysiłkowe nietrzymanie moczu przy kichaniu, kaszlu lub wysiłku fizycznym doskonale wiedzą, jak krępujące jest to schorzenie. Nawet przy popuszczaniu niewielkich ilości moczu dyskomfort związany z wilgocią oraz nieprzyjemnym intymnym zapachem może odbierać radość z życia. Skutecznym sposobem na zapewnienie sobie komfortu podczas niekontrolowanego wycieku moczu są wyroby chłonne. Doskonale pochłaniają wilgoć, neutralizują zapach amoniaku oraz chronią przed podrażnieniami skóry.

Szukasz specjalisty, który leczy nietrzymanie moczu i stosuje w swoim gabinecie pessaroterapię?

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki i KLIKNIJ TUTAJ!