Szew okrężny czy pessar położniczy

Szew okrężny czy pessar położniczy w leczeniu niewydolności szyjki macicy – porównanie metod.

Przedwczesny poród, to zjawisko, które może mieć wiele przyczyn. Podłoże SPTB ( Spontaneous Preterm Birth), obejmuje: m.in. przedwczesne dojrzewanie szyjki macicy i aktywność skurczową macicy. Wśród metod wykorzystywanych w leczeniu, wyróżnia się szew McDonalnda i pessaroterapię. Co mówią badania na temat korzyści i ewentualnych zagrożeń zastosowania obu tych metod?

Szew okrężny, znany również pod nazwą szwu McDonalda, wykorzystywany jest przez lekarzy, w sytuacji gdy może dojść do poronienia. Ma to związek z brakiem zdolności szyjki macicy do utrzymania ciąży. Szew zakładany jest w szpitalu, przy znieczuleniu. Historia jego zastosowania sięga 1957 roku, gdzie użyto go po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych.

Wskazania stosowania szwu obejmują:

• poprzednie ciąże zakończone późnym poronieniem bądź też porodem w II trymestrze ciąży
• przebyty położniczy lub chirurgiczny uraz szyjki macicy
• postępujące rozszerzanie kanału szyjki macicy lub stwierdzenie rozwarcia ujścia wewnętrznego powyżej 2 cm w II trymestrze ciąży.

Nie każda osoba jednak kwalifikuje się do przeprowadzania zabiegu. Poniżej znajdują się warunki, które muszą być spełnione:

• należy cechować się dobrym stanem zdrowia
• płód powinien rozwijać się w sposób prawidłowy
• wykluczona musi być możliwość wystąpienia przedwczesnego porodu
• brak infekcji pochwy i występowania skurczów macicy

Warto wspomnieć, że szew nie jest zalecany w przypadku ciąży mnogiej, bądź też gdy płód przekroczył 24 tygodnie. Do przeciwwskazań zalicza się też występowanie chorobotwórczych mikroorganizmów w posiewie z kanału szyjki macicy. Dodatkowo kobiety, które miały zakładany szew nie mogą się przemieszczać. Radykalne ograniczenie mobilności jest dużą niedogodnością. Tego rodzaju konsekwencje nie dotyczą jednak osób u których zastosowano pessar położniczy.

Do skutków ubocznych stosowania szwu, zalicza się możliwość m.in.:

• dyslokacji szwu, a więc jego przemieszczenia
• uszkodzenie dróg rodnych i pęcherza moczowego
• przedwczesnego pęknięcia błon płodowych

Zastosowanie pessarów położniczych to natomiast skuteczna metoda zapobiegania samoistnym porodom przedwczesnym. Rozwiązanie to w fachowej literaturze, docenienie jest ze względu na zalety, takie jak:

• łatwość użycia
• nieomal bezbolesne zakładanie pessara
• mało inwazyjna metoda
• dobra tolerancja przez pacjentki
• stosunkowo niskie koszty

Jak pisze Pani Doktor Agnieszka Kurczuk-Powolny, „Uważam, że to (pessaroterapia) dobry sposób, skuteczny i mało obciążający dla pacjentki, nie wymagający pobytu w szpitalu ani zabiegów chirurgicznych jak na przykład szew szyjkowy”.

Bibliografia:
1. B. ARABIN i Z. ALFIREVIC „Pessary położnicze stosowane w celu zapobiegania samoistnym porodom przedwczesnym: historia, teraźniejszość i przyszłość”, Wiley Online Library
2. http://www.mjakmama24.pl/ciaza/przebieg-ciazy/szew-mcdonalda-szew-szyjkowy-poronienie,538_8075.html
3. JAMES T. KURTZMANN, MD, FACOG, „Poród przedwczesny: trzy sposoby oceny ryzyka”
4. http://niewydolnoscszyjki.pl/index.php/szew-okrezny-mcdonalda/
5. Małgorzata Kazimierczak „Opieka pielęgniarska w niewydolności cieśniowo-szyjkowej”
6. http://www.edziecko.pl/edzieckoporady/pytanie/75909